de Reis, moe emotioneel en heel spannend - Reisverslag uit Beugen, Nederland van Joëlle Pouwels - WaarBenJij.nu de Reis, moe emotioneel en heel spannend - Reisverslag uit Beugen, Nederland van Joëlle Pouwels - WaarBenJij.nu

de Reis, moe emotioneel en heel spannend

Door: Joëlle

Blijf op de hoogte en volg Joëlle

08 Januari 2015 | Nederland, Beugen

Daar was het moment dan daar. Op naar schiphol. Op de valreep nog even afscheid genomen van Dex die nog vanuit Boxmeer naar huis was gereden. Hij ging me toch wel missen. Ook al kunnen we elkaar soms niet luchten. Onderweg naar Schipol beetje liggen dutten maar niet echt geslapen was veel te gespannen. Eenmaal op de plek van bestemming waar we de auto parkeerde nog even met z’n alle ontbeten en gedronken. Daar zaten we dan net zoals vroeger in de caravan maar nu in de camper. Nadat alles op was met de taxi naar Schiphol gebracht, pff wat was ik gespannen en emotioneel nu gaat het toch echt allemaal gebeuren. Eenmaal daar de koffer ingecheckt en te horen gekregen dat ik in Charlotte m’n koffer weer op moest halen en opnieuw ins moest checken. Na dit gedaan te hebben nog wat gedronken. Daar zat ik maar te wachten tot het tijd was om door de douane te gaan. Ik werd er een beetje gek van dus zei laten we maar gaan dan heb ik het ook gehad. Toch nog even wat lekkers voor onderweg en voor de meiden die me straks af komen halen gehaald. De bekende stroopwafels en drop natuurlijk.
Toen toch maar richting de vertrekhallen, wat viel het afscheid me zwaar en wat vond ik het balen dat Maik er niet was. Maar ja dat is helaas niet anders gelukkig komt hij rond mei me opzoeken en gaan we samen nog drie weken reizen. Eenmaal door de douane naar mijn gate gelopen en daar nog even met Maik gebeld wat was dat fijn had ik toch het gevoel dat hij even bij me was. Wachten om te boarden kwam ik het boekje tegen met al jullie leuk berichtjes en foto’s deze zal ik heel goed bij me houden. Ondertussen kwam er iemand nog even snel een enquête afnemen erna het vliegtuig laatste appjes gestuurd en toen jullie berichtjes zitten lezen. Weer lekker zitten janken. Op naar de eerste stop Londen, vlucht was heel goed verzorgd zat lekker bij het raam en het was super helder dus veel naar buiten kunnen kijken en nog de Londen bridge en Londen Eye(reuzenrad) gezien. Verder kregen we wat te drinken en konden we een snack krijgen. Na iets meer dan een uur vliegen aangekomen in Londen, daar weer controle van handbagage, en erna wachten op de bus om naar een andere terminal gebracht te worden. Eenmaal daar de weg naar de gate al gevonden dus even gezeten en met het thuisfront contact gehad en wat gegeten en gedronken. Na halfuur was het weer tijd om verder te reizen op naar de gate daar paspoort controle en informatie af moeten geven waarom ik naar Amerika ga. Eenmaal in het vliegtuig duurde het nog minimaal een halfuur voor we vertrokken pff en warm dat het er was. Dit was een vlucht van 8 uur en 40 minuten. Na het opstijgen wat te drinken gehad en een lunch was ook goed verzorgd. Na de lunch een blaadje gekregen waarop je in moest vullen waar je verbleef wat je bij je had etc. Na nog even in mijn handbagage gespit te hebben nog een mooi cadeau gevonden een dagboek bedankt. In het vliegtuig al heel wat opgeschreven. Merk dat ik dit heel erg fijn vind, wanneer ik de dingen op het geschreven weer wat meer rust heb en minder emotioneel ben. Tijdens de vlucht dan maar films zitten kijken. Na drie films was het een heel eind tijd om weer te gaan landen, anderhalf uur voor de landing nog een pizza stukje gekregen en een soort van muffin was ook weer lekker. Daar sta je dan in Charlotte, dan denk je nu gaat het gedoe komen. Maar het viel uiteindelijk allemaal mee. Eerst door de paspoort controle voor je visum etc. paar kleine vragen gehad nog geen vijf minuten gestaan, toen mijn koffer opgehaald en weer opnieuw ingecheckt. Daarna moet je weer opnieuw door de douane wordt weer alles gecontroleerd. Weer je laptop uit je bagage, je vloeistoffen was er een beetje klaar mee, moet je in Amerika ook nog je schoenen uit doen en overal is het kei warm pff. Dan ben je er eindelijk moet je nog 5 uur wachten voor een vlucht van een uur. Toen kwam de man met de hamer even langs, helemaal toto. Ben ergens gaan zitten en gezorgd dat ik internet had, Maik was nog wakker dus nog even geskyped dit was erg fijn. Erna mijn gate opgezocht maar daar was het zo koud dat ik ergens anders ben gaan zitten. Lekker in ene ouderwetse schommelstoel die ze daar op veel plekken hadden staan. Doordat ik zo moe was geen foto’s van Charlotte gemaakt. Uur van te voren toch maar weer naar de gate waar het te koud was als je uitademde leek het of rookt. Omdat het een binnenlandse vlucht is past je handbagage koffer niet de bagagebakken in het vliegtuig. Je moet al je waardevollespullen, reisdocumenten, laptop, sleutels medicijnen etc. eruit halen en zo meenemen in een kleinere tas of los. Je andere tas gaat dan ergens onder in het vliegtuig. Een beetje hetzelfde wanneer je met de bus reist. Deze vlucht geslapen gelukkig. Ben je geland moet je weer wachten op je koffertje sta je weer te bevriezen, loop je daar naar binnen gaat het brand alarm af wat een vervelend geluid. Sta je niet op te wachten na zo lang reizen. Dan naar de band om je andere koffer te halen. Daar sta je dan en zie je de meiden niet die je op komen halen. Even kreeg ik paniek doordat ik zo moe was en emotioneel en mijn telefoon het niet deed met bellen grr, ik had het niet meer. Even rustig ademgehaald op de wifi gegaan en zag ik een berichtje dat ze de tijd verkeerd gezien hadden dus alles kwam goed. In de auto wat kennis gemaakt en vast een rondje over de campus gereden. Dit is gewoon toegankelijk en de wegen op de campus vallen onder de normale wegen dus hebben ook allemaal namen heel apart. Eenmaal bij de meiden thuis blijkt het dat ze met zijn vieren hier wonen, samen met een hond en een kat. Het is een echt studenten huis niet echt heel schoon. Maar ze zijn super gast vrij. Hadden nog eten voor me en voor vanmorgen kon ik alles zelf pakken wat ik wilde. De dag voor mij was er al een meisje aangekomen uit Zwitserland hij bagage was wel zoek geraakt gelukkig is mij dat niet overkomen. Nog even wat spaghetti gegeten, en het boekje laten zien, vonden ze heel leuk dat jullie dit gedaan hadden voor me. Wel vonden ze het jammer dat ze de berichtjes niet konden lezen hihi. Hierna even lekker gedoucht dat ging niet helemaal goed. Ze hebben een baddouche dus moet je en knop om zetten dus ik denk dat is een pin net zoals bij ons meestal het geval is. Niet dus je moet waar het water voor het bad uitloopt gedeelte naar beneden trekken dan gaat de douche aan weer iets geleerd :P. Erna gaan slapen was al vroeg wakker. Nu even nog dagboek bij aan het schrijven en dit verslag. Zo nog even skype met thuis en dan alles weer inpakken, ontbijten en naar de campus ben benieuwd hoe mijn kamergenoot zal zijn en hoe het er allemaal is.
Dit is voor nu wel even lang genoeg nadat ik mijn kamer heb en geïnstalleerd ben zal ik nog een update schrijven en foto’s van de reis toevoegen.

xxx

  • 10 Januari 2015 - 10:48

    Ans Selten:

    He Joëlle

    ik hoop dat je na zo'n vermoeiende reis je rust een beetje hebt gevonden.
    We gaan je zeker volgen op je avontuur !!!
    Geniet er van en het komt goed!!!

    Groetjes Frans en Ans

  • 10 Januari 2015 - 12:19

    Ingrid Elders:

    USA: here she is!!
    Afscheid, een lange reisdag en alle nieuwe indrukken...pfffff da's best heftig!
    Vanuit een winderig Beugen wensen wij je toi toi en natuurlijk heel veel plezier!
    'n Dikke kus, Luc en Ingrid

  • 10 Januari 2015 - 16:09

    Ria:

    Begrijpelijk dat je moe bent geweest! Hopelijk krijg je snel weer energie om met volle teugen te gaan genieten van je buitenkansje!

  • 10 Januari 2015 - 20:00

    Mama:

    Hai liefie
    So far, so good! Langzaam aan settelen en de boel verkennen. Ja en dan mag je vanaf maandag aan de bak. Gelukkig nog een beetje tijd om te bekomen, daarna weer verder met Amerikaanse onder de Amerikanen te worden. We hopen dat er veel mooie ervaringen zullen volgen, maar er moet natuurlijk ook nog gebikkeld worden in de lesbanken daar. Bikkelen maar daarnaast vooral veel leuke dingen kunnen doen en veel mooie ervaringen opdoen. Zou als een vogeltje op je schouder willen zitten en met je kunnen meereizen, maar moet het doen met jou verhalen. Kan je zeggen dat we zo ook met je meereizen!

    Dag lieverd.
    Dikke kus en knuffel van ons, tot gauw weer.
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

  • 13 Januari 2015 - 12:00

    Trudy Janssen:

    Hoi hoi,

    Even een berichtje uit een koud nat Oeffelt.
    mooi om te lezen hoe je de eerste ervaringen verwoord,hopelijk heeft de vermoeidheid plaats gemaakt voor heel veel nieuwe indrukken en interessante nieuwe mensen.
    Wij blijven je volgen toi toi toi groetjes,ons.

  • 15 Januari 2015 - 11:53

    José:

    Hoi Joelle,
    De eerste dagen zitten er al op.
    Wij hopen dat de vermoeidheid plaats heeft gemaakt voor de vele nieuwe ervaringen die je daar vast gaat mee maken.
    Heel veel succes en geniet ervan.
    Groetjes uit Oeffelt

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Joëlle

Actief sinds 05 Jan. 2015
Verslag gelezen: 362
Totaal aantal bezoekers 4568

Voorgaande reizen:

07 Januari 2015 - 29 Mei 2015

Minor Amerika

Landen bezocht: